این پاورپوینت به بررسی روش ها و ابزارهای سنجش عملکرد آزمون های واقعی و اصیل می پردازد و نحوه ارزیابی توانایی های واقعی افراد را توضیح می دهد.
مقدمه:
سنجش عملکرد در آزمون های واقعی و اصیل یک ابزار مهم برای ارزیابی توانمندی های افراد است که بر خلاف آزمون های کتبی سنتی، تأکید بیشتری بر ارزیابی مهارت ها و توانایی های کاربردی دارد. در این روش ها، بر اساس نظریه های نوین یادگیری، آزمون ها به طور مستقیم بر روی مهارت های عملی و توانایی های فردی در شرایط واقعی تمرکز دارند. در این راستا، ویگوتسکی با نظریه منطقه مجاور رشد خود، چگونگی سنجش عملکرد افراد در موقعیت های مختلف را مورد توجه قرار داده است.
آزمون های عملکردی به جای سنجش تئوری های حفظی، به ارزیابی توانایی های عملی افراد در حل مسائل و انجام فعالیت های واقعی پرداخته و از این رو کاربرد بیشتری در محیط های آموزشی و حرفه ای دارند. در این مدل ها، تمرکز بر تقویت عملکرد فرد در موقعیت های واقعی است تا بتوانند به طور مؤثری با چالش های زندگی واقعی روبه رو شوند.
این رویکرد نه تنها از فرد انتظار دارد که پاسخ های صحیح به سوالات بدهد بلکه از او می خواهد که در فرآیند یادگیری و حل مسائل نیز مشارکت فعال داشته باشد. آزمون های عملکردی مانند برگزاری آزمایش های علمی، نوشتن مقالات، یا اجرای مهارت های شغلی، به طور مؤثری توانایی های مختلف فرد را ارزیابی می کنند. در این روش، افراد به جای پاسخ دهی به سوالات عمومی، در معرض موقعیت های شبیه سازی شده قرار می گیرند که به آنها امکان می دهد مهارت های خود را به طور واقعی ارزیابی کنند.
علاوه بر این، توجه به نظریه های شناختی، مانند برونر و بلوم، باعث می شود که فرآیند یادگیری به شکلی پویا و فعال تر انجام شود. آزمون های عملکردی همچنین به طور مستقیم با یادگیری در حد تسلط بلوم مرتبط هستند، که تأکید دارد بر توانمندی فرد در درک عمیق مفاهیم و کاربرد عملی آنها در موقعیت های پیچیده.
در این پاورپوینت، علاوه بر تحلیل نظریه های مختلف یادگیری و رویکردهای سنجش عملکرد، انواع آزمون های عملکردی و کاربرد آنها در زمینه های مختلف مانند مهارت های شغلی، اجتماعی، و علمی بررسی می شود. از آنجا که بسیاری از مهارت های حیاتی در دنیای واقعی قابل سنجش با آزمون های کتبی نیستند، استفاده از آزمون های عملکردی به عنوان یک ابزار مؤثر برای ارزیابی این مهارت ها ضروری است. این رویکرد، به افراد این امکان را می دهد که نه تنها دانش تئوری خود را ارزیابی کنند، بلکه توانایی های عملی خود را نیز به نمایش بگذارند و در نتیجه، رشد و پیشرفت خود را در محیط های واقعی بهتر ارزیابی کنند.
سنجش عملکرد در آزمون های واقعی و اصیل با استفاده از ابزارهای مختلفی نظیر فهرست وارسی ها، مقیاس های درجه بندی، و ارزیابی های موقعیتی، فرآیند یادگیری را در محیط های آموزشی و حرفه ای بهبود می بخشد و به طور مستمر به ارتقای عملکرد فرد کمک می کند.
