این پاورپوینت به بررسی فرآیند ارتباط، زبان بدن، گوش دادن فعال، ارتباط در موقعیت های دشوار و مهارت های ارتباط حرفه ای در پرستاری می پردازد.
مقدمه:
مهارت های ارتباط حرفه ای در پرستاری یکی از بنیادی ترین ارکان عملکرد مؤثر در نظام های مراقبتی و سلامت به شمار می رود. ارتباط صحیح نه تنها روند ارائه خدمات درمانی را تسهیل می کند، بلکه نقش اساسی در کاهش خطاهای بالینی، افزایش اعتماد میان افراد و بهبود کیفیت مراقبت ها دارد. این مهارت ها در سطوح مختلفی از تماس چهره به چهره گرفته تا تماس های تلفنی و نوشتاری نمود پیدا می کنند و پرستاران باید به گونه ای آموزش ببینند که در تمامی این حوزه ها عملکردی حرفه ای از خود نشان دهند.
فرآیند ارتباط، شامل رمزگذاری، انتقال و رمزگشایی پیام ها است که در محیط های بالینی به دلایل متعددی از جمله اضطراب بیماران، تنوع فرهنگی و شرایط بحرانی، می تواند با چالش هایی روبرو شود. به همین دلیل، درک دقیق از عناصر تشکیل دهنده این فرآیند و مهارت در کنترل عوامل بازدارنده ارتباطی، امری ضروری محسوب می شود. بررسی علمی ارتباطات نشان می دهد که تنها بخش کوچکی از پیام ها از طریق واژگان منتقل می شوند و سهم عمده بر دوش نشانه های غیرکلامی چون زبان بدن و لحن صدا است.
یکی از جنبه های کلیدی در مهارت های ارتباطی، شناخت نقش موقعیت در برقراری ارتباط است. شرایط فیزیکی، روانی، فرهنگی و اجتماعی می توانند محتوای ارتباط را دگرگون کرده و کیفیت آن را به شدت تحت تأثیر قرار دهند. پرستاران حرفه ای باید توانایی انطباق با موقعیت های گوناگون را داشته باشند و با تنظیم نوع و شیوه بیان خود، بر اثربخشی ارتباطات بیفزایند.
از دیگر مباحث مهم، ارتباط در شرایط دشوار مانند برخورد با بیماران خشمگین یا ناراضی است. مدیریت چنین وضعیت هایی نیازمند تلفیقی از خویشتنداری، همدلی، شنیدن فعال و استفاده از تکنیک های ارتباطی خاص است که مانع از تنش شده و به سمت حل مسئله هدایت می کند. همچنین، مهارت در پاسخ گویی مؤثر به شکایات و اعتراضات، جایگاه پرستار را به عنوان حلقه ای کلیدی در زنجیره درمان تثبیت می کند.
مهارت های شنیداری نیز از جایگاهی ویژه برخوردارند. گوش دادن فعال، نه تنها شامل شنیدن کلمات بلکه توجه به احساسات، علایم غیرکلامی و نیت های پشت پرده گفته ها است. پرستاری که این مهارت را به کار می بندد، قادر خواهد بود نیازهای پنهان بیمار را نیز شناسایی کرده و در تصمیم گیری های درمانی آن ها را لحاظ کند.
زبان بدن یکی از ابزارهای قدرتمند در ارتباطات میان فردی است. نحوه ایستادن، حرکات دست، تماس چشمی و حتی سکوت، حامل پیام های فراوانی است. در محیط درمان، جایی که واژگان ممکن است محدود باشند یا کاربرد مناسبی نداشته باشند، زبان بدن می تواند پل ارتباطی مؤثری میان پرستار و بیمار ایجاد کند.
از منظر علمی، طبقه بندی نیازهای انسانی از دیدگاه هایی مانند مازلو و آنتونی رابینز، چارچوبی فراهم می کند تا پرستاران بتوانند ارتباط خود را متناسب با نیازهای پایه و سطحی بیماران تنظیم نمایند. این شناخت، در کنار تسلط بر تکنیک های ارتباطی، امکان تعامل مؤثرتر و انسانی تر را فراهم می سازد.
ارتباطات حرفه ای در پرستاری نه تنها جنبه رفتاری بلکه ساختاری و آگاهانه دارد. این مهارت ها نیازمند آموزش، تمرین و بازخورد مستمر هستند. سازمان های بهداشتی که بستر توسعه این مهارت ها را فراهم می آورند، از لحاظ کیفیت خدمات، رضایت بیماران و پایداری تیم درمانی عملکردی درخشان تر خواهند داشت. ارتقای این مهارت ها، نقطه تلاقی علم، هنر و انسان دوستی در حرفه پرستاری است.
فهرست مطالب
فایده های به كار بستن مهارت های ارتباطی در شغل های غیر انتفاعی
طبقه بندی نیاز ها از نظر عینیت Maslow
ارتباط چیست؟
فرآیند ارتباطات
تاثیر عامل موقعیت در ارتباطات
تقسیم بندی ارتباطات انسان با انسان
6 نیاز اساسی انسان از دیدگاه آنتونی رابینز
انواع مهارت ها ی ارتباطی
ماهیت ارتباط
مهارت ها در تماس های رو یا رو
اهمیت فوق العاده نخستین تاثیر
گوش دادن فعال
روش های مختلف گوش دادن فعال
كسب مهارت گوش دادن فعال
انواع ارتباط
مهارت ها در تماس های تلفنی
پاسخ به تلفن
تماس تلفنی
ابزار ارتباط
ویژگیهای اثربخش درارتباطات میان فردی
زبان بدن
شناسایی دروغگویی
فهرست منابع
