این پاورپوینت به بررسی اصول و مراحل طراحی تمرین در فوتبال با تمرکز بر نیازهای جسمانی و فیزیولوژیکی بازیکنان می پردازد.
مقدمه
طراحی تمرین در فوتبال از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا این ورزش ماهیتی تناوبی دارد و حرکات بازیکنان در جریان بازی با شدت ها و الگوهای متفاوتی انجام می شود. فوتبال ترکیبی از حرکات سریع و کند، با فواصل استراحت فعال و غیر فعال است که در کنار یکدیگر ساختار فیزیکی بازی را شکل می دهند. شناخت این ساختار برای تنظیم تمرین های هدفمند ضروری است.
بازی فوتبال شامل فعالیت هایی مانند دوهای سرعت، پرش ها، حرکات جانبی و عقب، تکل زدن، شتاب گیری و کاهش سرعت، تغییر جهت و راه رفتن های متناوب است. این حرکات در طول یک مسابقه نود دقیقه ای به صورت غیرخطی و ناپیوسته تکرار می شوند و باعث افزایش بار فیزیولوژیکی بر بدن بازیکن می گردند. تمرین در فوتبال باید به گونه ای طراحی شود که تمام این حرکات را با شدت های متنوع شبیه سازی کند.
از آنجا که نیازهای جسمانی بازیکنان فوتبال وابسته به سطح مسابقه، پست بازی، سبک تیمی و شرایط محیطی است، طراحی تمرین نمی تواند یکسان باشد و باید با توجه به این فاکتورها تنظیم گردد. برای مثال، یک مدافع ممکن است به تمرین های مقاومتی بیشتری نیاز داشته باشد در حالی که یک مهاجم باید بر شتاب گیری و تغییر جهت تمرکز کند.
تحلیل دقیق حرکت در فوتبال نشان می دهد که صرفاً اندازه گیری مسافت پیموده شده در بازی برای سنجش میزان فعالیت بازیکنان کافی نیست. بلکه باید حرکات متنوع تری از جمله راه رفتن، دویدن با شدت های مختلف و حرکات همراه با توپ نیز مورد ارزیابی قرار گیرند. این تنوع حرکتی مستقیماً در تعیین نوع تمرینات تأثیر دارد.
از دیدگاه فیزیولوژیکی، تمرین در فوتبال باید شامل برنامه هایی برای بهبود عملکرد سیستم های هوازی و بی هوازی باشد. تغییرات در سطح اسید لاکتیک یکی از شاخص های کلیدی در ارزیابی خستگی عضلانی و توان بازیابی بازیکن به شمار می رود. تمرین های هدفمند می توانند سطح تحمل بازیکن را در برابر افزایش لاکتات بهبود بخشند.
تمرین های هوازی با افزایش ظرفیت اکسیژن رسانی و بازده قلبی-عروقی موجب تقویت استقامت عمومی بدن می شوند. در مقابل، تمرین های بی هوازی با تمرکز بر تولید انرژی سریع در مدت زمان کوتاه، برای موقعیت هایی مانند دوهای سرعت، پرش های انفجاری و تکل های سریع کاربرد دارند. طراحی تمرین باید هر دو نوع تمرین را به صورت تلفیقی در بر بگیرد.
آمادگی عضلانی یکی دیگر از ارکان تمرین در فوتبال است که نیازمند تمرینات مقاومتی برنامه ریزی شده می باشد. این تمرینات نه تنها موجب تقویت عضلات اصلی می شوند، بلکه با افزایش ثبات مفصلی و کاهش آسیب دیدگی، نقش حیاتی در آماده سازی بازیکن ایفا می کنند. در مرحله نهایی طراحی تمرین، حفظ سطح عملکرد با استفاده از تمرینات نگهدارنده دنبال می شود.
فرایند طراحی تمرین در فوتبال باید ساختاری مرحله ای داشته باشد که از سازگاری اولیه عضلات شروع شده و به تثبیت توان بدنی در شرایط مسابقه ختم شود. در این مسیر، استفاده از داده های علمی حاصل از تحلیل های فیزیولوژیکی و حرکتی فوتبال، می تواند تمرین ها را هدفمندتر و اثربخش تر سازد. ترکیب صحیح این عوامل، ساختار تمرینی کارآمدی برای بازیکنان فراهم می آورد.
فهرست مطالب
مقدمه
نیازمندی های جسمانی فوتبال
تحلیل فیزیولوژیکی فوتبال
تغییرات اسید لاکتیک
عوامل تاثیر گذار بر میزان کار
تمرین هوازی و بی هوازی
تمرین آمادگی عضلانی یا تمرین مقاومتی
مرحله سازگاری ساختاری
مرحله حفظ
