این پاورپوینت به بررسی تاریخچه تنیس در جهان و ایران، آنالیز آناتومیکی و بیومکانیکی ضربه فورهند تنیس tennis forhand و اجرای صحیح آن می پردازد.
مقدمه
ورزش تنیس از جمله ورزش هایی است که با سابقه ای طولانی و جهانی، جایگاه ویژه ای در میان رقابت های ورزشی یافته است. آغاز شکل گیری این ورزش به قرون دوازدهم و سیزدهم میلادی در کشور فرانسه باز می گردد، زمانی که فرم اولیه ای از این بازی در فضاهای بسته اجرا می شد. شکل گیری رسمی و بین المللی آن اما با معرفی ساختارمند توسط سرگرد هاری جم در سال ۱۸۷۲ در شهر لمینگتن انگلستان، وارد مرحله ای تازه شد.
در سال ۱۸۷۷، باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند در ویمبلدون میزبان نخستین مسابقات رسمی تنیس شد و نقطه ی عطفی در تاریخ این ورزش رقم خورد. با گذشت زمان، در سال ۱۹۱۱، فدراسیون بین المللی تنیس با عنوان ITF تأسیس شد و دوان ویلیامز به عنوان اولین رئیس آن انتخاب گردید. این نهاد مسئولیت یکپارچه سازی قوانین و ساختار تنیس را در سطح بین المللی برعهده گرفت.
در ادامه ی مسیر جهانی شدن تنیس، شرکت در بازی های المپیک سئول در سال ۱۹۸۸ به عنوان گامی مهم در رسمیت یافتن این ورزش در سطح رقابت های جهانی ثبت شد. از چهره های نخستین قهرمانان جهانی می توان به کریس اورت و بیورن بورگ اشاره کرد که در تثبیت جایگاه حرفه ای تنیس نقش بسزایی داشتند.
تاریخچه ی ورود تنیس به ایران نیز به پس از جنگ جهانی دوم باز می گردد. با این حال، پیش از آن در بازه ی سال های ۱۳۱۵ تا ۱۳۱۸، باشگاه بوستان ورزش به مدیریت شادروان شکوهی در کنار ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی کنونی) اولین گام ها برای توسعه ی تنیس در کشور را برداشت.
مسابقات رسمی تنیس در ایران برای نخستین بار در سال ۱۳۱۸ برگزار شد. همچنین حضور اتباع انگلیسی در آبادان زمینه ساز گسترش این ورزش در جنوب کشور شد و مسابقاتی میان تیم های آبادان و تهران در بازه ی سال های ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ برگزار گردید.
در کنار تاریخچه ی این ورزش، بررسی فنی ضربه ی فورهند در تنیس یکی از ارکان مهم آموزش های تخصصی آن محسوب می شود. فورهند، یکی از رایج ترین و حیاتی ترین ضربه های بازی تنیس است که در موقعیت های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد و تحلیل ساختار اجرای آن نقش کلیدی در بهبود عملکرد دارد.
توصیف مهارت فورهند شامل آشنایی با انواع گریپ ها مانند ایسترن، سمی ایسترن، وسترن و سمی وسترن است. در اجرای صحیح این ضربه، بازیکن ابتدا در حالت آماده باش قرار می گیرد و با خم کردن زانوها و انتقال انرژی از پاها به سر راکت، به انتقال مؤثر نیرو کمک می کند.
در تحلیل آناتومیکی فورهند، نقش عضلات اصلی مانند سرینی، چهار سر ران، همسترینگ ها و عضلات مرکزی بدن در تولید نیرو بررسی می شود. این عضلات با همکاری هم، حرکت چرخشی و انتقال قدرت به راکت را امکان پذیر می سازند.
از منظر بیومکانیکی، فورهند به عنوان حرکتی زنجیروار تعریف می شود که در آن نیروی تولیدی از زمین آغاز شده، از طریق عضلات پا، تنه و شانه منتقل شده و نهایتاً به راکت می رسد. رعایت اصول بیومکانیک در این مسیر نه تنها از آسیب ها جلوگیری می کند بلکه موجب افزایش دقت و سرعت ضربه می شود.
