این پاورپوینت به بررسی بیماری بروسلوز (تب مالت)، علل ایجاد، روش های انتقال، علائم بالینی، تشخیص و راهکارهای کنترل و پیشگیری آن می پردازد.
مقدمه:
بیماری بروسلوز، که با نام تب مالت نیز شناخته می شود، یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام است که عامل آن باکتری های جنس بروسلا هستند. این بیماری در اثر تماس مستقیم با دام آلوده یا مصرف محصولات حیوانی غیرپاستوریزه ایجاد می شود و به دلیل ویژگی های پنهان کاری باکتری، ممکن است مدت ها در بدن باقی بماند. انتشار بیماری در مناطق روستایی و جوامعی که کنترل کافی بر بهداشت دام وجود ندارد، بیشتر مشاهده می شود.
عامل بیماری بروسلوز، گونه های مختلفی از باکتری بروسلا است که بسته به میزبان اصلی، شدت و علائم متفاوتی ایجاد می کنند. بروسلا ملی تنسیس، آبورتوس و سوئیس از مهم ترین گونه های بیماری زا در انسان محسوب می شوند. این باکتری به اندام های خون ساز، از جمله مغز استخوان، کبد و طحال حمله کرده و باعث بروز علائمی مانند تب متناوب، تعریق شبانه، درد مفاصل و ضعف عمومی می شود.
انتقال بیماری اغلب از طریق تماس با ترشحات دام آلوده، مصرف فرآورده های لبنی غیرپاستوریزه و گاهی استنشاق باکتری های معلق در هوا صورت می گیرد. کارگران دامداری، دامپزشکان و افرادی که با حیوانات سروکار دارند، در معرض خطر بیشتری هستند.
تشخیص بیماری از طریق آزمایش های سرولوژیک و کشت باکتریایی انجام می شود. روش های درمان شامل استفاده از آنتی بیوتیک های ترکیبی است که برای مدت طولانی تجویز می شوند. با این حال، درمان ناکامل می تواند منجر به عود بیماری شود.
پیشگیری از بروسلوز شامل واکسیناسیون دام ها، کنترل بهداشت مواد لبنی، رعایت اصول ایمنی در تماس با حیوانات و اجرای برنامه های ملی ریشه کنی بیماری است. اجرای صحیح این اقدامات می تواند نقش مهمی در کاهش شیوع این بیماری داشته باشد.
