این پاورپوینت به بررسی روش های مؤثر برای پیشگیری از رطوبت بالا رونده در ساختمان از طریق کانال سازی، عایقکاری و اصلاح دیوارها می پردازد.
مقدمه :
رطوبت بالا رونده یکی از شایع ترین مشکلات ساختمانی در مناطق با سطح آب زیرزمینی بالا و خاک های مرطوب است. این پدیده باعث نفوذ تدریجی رطوبت از سطوح پایین به دیوارهای ساختمان می شود و منجر به بروز آسیب های فیزیکی، تغییر رنگ سطوح، طبله شدن پوشش های داخلی و کاهش دوام مصالح می گردد. کنترل و پیشگیری از این نوع رطوبت نیازمند شناخت دقیق علل ایجاد آن و به کارگیری روش های مهندسی مؤثر است.
یکی از ابتدایی ترین روش های پیشگیری از رطوبت بالا رونده، شکافتن قسمت های آسیب دیده دیوار و بازسازی آن با مصالح مناسب می باشد. این اقدام باعث جدا کردن مسیر حرکت رطوبت به سمت بالا شده و از نفوذ آن جلوگیری می کند. همچنین با کرسی چینی صحیح در پی ساختمان و انتخاب مصالح مقاوم در برابر رطوبت، می توان از ابتدا مانعی مؤثر در برابر حرکت رطوبت ایجاد کرد.
روش های سیستماتیک نیز در مقابله با این مشکل نقش مهمی ایفا می کنند. استفاده از برش های افقی در پایه دیوار و نصب عایق های مخصوص بین لایه های دیوار، یکی از تکنیک های شناخته شده است. این برش ها مانع از انتقال رطوبت از لایه های پایینی به بالا شده و مسیر آن را به طور کامل مسدود می کنند.
از جمله تکنولوژی های رایج در این زمینه می توان به عایق های فلزی مانند ورق های گالوانیزه اشاره کرد. این ورق ها با قرارگیری در لایه میانی دیوار، سد کاملی در برابر نفوذ رطوبت ایجاد می کنند. اجرای دقیق این روش ها نیازمند مهارت های فنی و ابزارآلات تخصصی است تا اثرگذاری مطلوبی حاصل شود.
در برخی موارد، تعمیر ازاره یا قسمت های پایینی دیوار داخلی ضروری می شود. از آنجا که این ناحیه معمولاً نخستین بخش آسیب دیده در اثر رطوبت بالا رونده است، ترمیم ساختاری و پوششی آن اهمیت زیادی دارد. تعویض گچ، آستر، و رنگ های نامناسب با مواد مقاوم، روند تخریب را متوقف می کند.
عایقکاری سطوح مجاور پی ساختمان با استفاده از لایه های قیری، گونی، یا رزین های مخصوص نیز در بهبود وضعیت رطوبتی مؤثر است. در صورت لزوم، کف سازی مجدد با آسفالت یا مواد مشابه با شیب بندی مناسب می تواند مانع تجمع آب و نفوذ آن به دیوارها شود.
یکی دیگر از روش های نوین، اجرای کانال سازی در اطراف ساختمان است. این کانال ها با هدایت آب های سطحی و زیرسطحی به خارج از محدوده ساخت، فشار هیدرواستاتیکی وارد بر پی ها را کاهش داده و مانع بالا رفتن رطوبت می شوند. این کانال ها می توانند در بیرون یا داخل ساختمان طراحی شوند.
در شرایطی که رطوبت از سطوح خارجی وارد پی ها و دیوارها می شود، استفاده از سیستم تهویه و هواکش های مخصوص نقش کلیدی دارد. این تجهیزات با ایجاد جریان هوا در پشت دیوارها، رطوبت تجمع یافته را خشک کرده و محیط داخلی را متعادل نگه می دارند.
زهکشی پیرامون ساختمان، آخرین لایه دفاعی در مقابل نفوذ رطوبت محسوب می شود. این سیستم با جمع آوری و تخلیه آب های زیرسطحی، تراز آب زیرزمینی در نزدیکی ساختمان را پایین نگه داشته و از ورود رطوبت به پی و دیوارها جلوگیری می کند. انتخاب نوع زهکشی و اجرای دقیق آن بر اساس شرایط خاک، از عوامل مؤثر در عملکرد صحیح این روش است.
فهرست مطالب:
پیشگیری رطوبت بالا رونده
شکافتن قسمتهای مختلف دیوار
کرسی چینی
بستن زیر دیوار
پیشگیری رطوبت بالا رونده به روش سیستماتیک
نحوه اجرا
برش مجدد
عایق رطوبتی با استفاده از ورقهای فلزی
اجرای تعمیر “ازاره”
پیشگیری نفوذ رطوبت از محوطۀ خارج به سطوح پی و دیوار
عایقکاری
آسفالت ریزی کف
تعمیر قسمت های طبله شدۀ داخلی
کانال سازی اطراف ساختمان
روش پیشگیری
اجرای کانال سازی
هوا کش جهت تهویه
کانال سازی داخلی و خارجی ساختمان (نایکش)
زهکشی در اطراف ساختمان
