این پاورپوینت به بررسی فیزیولوژی قلب و ریه در فعالیت ورزشی، مکانیسم های کنترلی، سازگاری های تنفسی و قلبی و نقش عوامل موثر بر عملکرد ورزشی می پردازد.
مقدمه
فیزیولوژی قلب و ریه در فعالیت ورزشی از مباحث بنیادی در دانش تمرین و علوم زیستی ورزشی به شمار می رود. در این حوزه، مطالعه نحوه عملکرد دستگاه قلبی – تنفسی و پاسخ آن به فشارهای فیزیکی نقش کلیدی در درک فرآیندهای تطبیقی بدن دارد. هنگام فعالیت ورزشی، سیستم های داخلی بدن برای تأمین اکسیژن و حذف دی اکسید کربن به حداکثر ظرفیت عملکردی خود نزدیک می شوند و همین امر شناخت عمیق تری از فرآیندهای زیستی را ضروری می سازد.
در وضعیت استراحت، عملکرد قلب و ریه تحت تأثیر عواملی مانند افزایش فشار خون، کاهش سطح اکسیژن، افزایش دی اکسید کربن و اسیدیته خون قرار دارد. این محرک ها از طریق مکانیسم های فیدبک منفی موجب تنظیم و پایداری عملکرد قلبی – تنفسی می شوند. اما با شروع فعالیت بدنی، سیگنال های مغزی، گیرنده های محیطی و تغییرات متابولیک موجب تنظیم سریع تر و متناسب تر این دستگاه می گردند.
در هنگام تمرین، افزایش فعالیت قشر مغز باعث تحریک اولیه قلب و تنفس پیش از شروع حرکات فیزیکی می شود. همزمان با حرکت اندام ها، پیام هایی از گیرنده های عضلانی و مفصلی به مراکز کنترلی ارسال شده و موجب افزایش ضربان قلب و تهویه می شوند. افزون بر آن، افزایش اسیدیته و حرارت خون به همراه ترشح هورمون هایی مانند اپی نفرین به تنظیم گسترده تر پاسخ های فیزیولوژیکی می انجامند.
از دیگر پاسخ های بدنی در جریان ورزش می توان به تنظیم عروق خونی و سازوکارهای بازگشت وریدی اشاره کرد. همچنین، جابجایی منحنی تفکیک اکسی هموگلوبین نقش مهمی در تسهیل انتقال اکسیژن به بافت ها دارد. این سازوکارها موجب بهبود عملکرد کلی سیستم قلبی – تنفسی در شرایط افزایش نیاز فیزیولوژیکی می شوند.
سازگاری های قلبی – تنفسی ناشی از تمرینات منظم نیز در افزایش ظرفیت عملکردی این سیستم نقش مهمی ایفا می کند. تغییراتی مانند افزایش حجم ضربه ای، کاهش ضربان قلب استراحتی، افزایش برون ده قلبی و بهبود توزیع جریان خون از جمله این تحولات هستند. این تغییرات باعث بهره وری بیشتر از منابع فیزیولوژیکی بدن در طول فعالیت های ورزشی می شوند.
از منظر تنفسی، تمرینات ورزشی موجب تقویت عضلات تنفسی، افزایش ظرفیت حیاتی و بهبود تهویه دقیقه ای می گردد. پدیده هایی مانند آسم ناشی از ورزش، نفس دوم و سازگاری های موضعی با تمرین نیز در مطالعات فیزیولوژیک مورد بررسی قرار می گیرند و نقش آن ها در بهینه سازی عملکرد تنفسی اهمیت بالایی دارد.
بررسی Vo2max یا حداکثر اکسیژن مصرفی، به عنوان شاخصی کلیدی در ارزیابی ظرفیت هوازی بدن، از دیگر مباحث مهم در فیزیولوژی قلب و ریه در فعالیت ورزشی است. عوامل مؤثر بر Vo2max، مانند اندازه قلب، توان عضلات، حجم خون و شمار سلول های قرمز، شاخص های مهمی برای سنجش میزان آمادگی هوازی افراد به شمار می روند.
فیزیولوژی قلب و ریه در شرایط خاص مانند حبس نفس در شنا یا تنفس پر تهویه ای نیز دارای ویژگی هایی متمایز است که در تنظیم و حفظ عملکرد بدن نقش دارند. این فرآیندها در کنار یکدیگر تصویری کامل از چگونگی پاسخ ها و سازگاری های دستگاه قلبی – تنفسی در طول فعالیت های ورزشی ارائه می دهند.
فهرست مطالب
آسم ناشی از ورزش
حبس نفس
پر تهویه ای و حبس نفس ( در شنا)
نفس دوم
تنفس
مراکز تنفسی و گردش خونی
سازگاریهای تنفسی به تمرین
قلب
Vo2max حداکثر میزان اکسیژن مصرفی
عوامل موثر بر Vo2max
ارزیابی عملکرد استقامتی ( LT یا Vo2max ) ؟
سازگاریهای قلبی عروقی به تمرین
اندازه قلب
حجم ضربه ای (دلایل)
ویژگیهای حجم ضربه ای
ضربان قلب
برون ده قلبی
جریان خون
فشار خون
حجم خون
سلولهای قرمز خون
ضربان قلب انتظاری
کنترل دستگاه قلبی – تنفسی هنگام استراحت و تمرین
عصب رسانی دستگاه قلبی- تنفسی
تغییرات قلبی – تنفسی ناشی از تمرینات منظم با شدت بالا
قلب و ریه در شرایط خاص
این فایل شامل پاورپوینتی با موضوع ” فیزیولوژی قلب و ریه در فعالیت ورزشی ” می باشد که در حجم 34 اسلاید، همراه با تصاویر و توضیحات کامل تهیه شده است که می تواند به عنوان ارائه کلاسی رشته های علوم ورزشی و تربیت بدنی مورد استفاده قرار گیرد.
