پاورپوینت آشنایی با روش های جوشکاری فلزات غیر آهنی

این پاورپوینت به بررسی و آشنایی با روش های جوشکاری فلزات غیر آهنی شامل جوشکاری آلومینیوم، مس، نیکل و منیزیم و تحلیل فرآیندهای TIG و MIG می پردازد.

مقدمه
فرآیندهای جوشکاری فلزات غیر آهنی به دلیل ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاص این فلزات، نیازمند روش ها و فناوری های متفاوتی نسبت به فلزات آهنی هستند. از جمله این ویژگی ها می توان به نقطه ذوب پایین تر، هدایت حرارتی بالاتر و واکنش پذیری شیمیایی شدیدتر اشاره کرد. در نتیجه، انتخاب روش های مناسب جوشکاری و شناخت دقیق مزایا و معایب آن ها، نقش مهمی در کیفیت اتصال نهایی ایفا می کند.

آلومینیوم یکی از مهم ترین فلزات غیر آهنی است که در صنایع مختلف کاربرد فراوانی دارد. برای جوشکاری این فلز از روش هایی مانند MIG، TIG، مقاومتی و پلاسما استفاده می شود. چالش های اصلی در این زمینه شامل انتقال حرارت زیاد، شکل گیری ترک های گرم، تشکیل لایه اکسیدی و تخلخل های جوش است که موجب افت کیفیت اتصال می شوند.

روش MIG به دلیل سرعت بالای جوشکاری و راندمان مناسب، در جوشکاری آلومینیوم بسیار پرکاربرد است. در این روش، قوس الکتریکی به عنوان منبع حرارت و مفتول آلومینیومی به عنوان فلز پرکننده به کار می روند. مزایای MIG شامل قابلیت دیدن حوضچه جوش و کاهش تغییر خواص مکانیکی است، اما هزینه بالا و انتقال ناپایدار قطرات مذاب، از معایب آن به شمار می روند.

از سوی دیگر، روش TIG با کیفیت جوش بسیار بالا و ایجاد منطقه متاثر از حرارت کوچکتر، برای اتصالات دقیق تر و حساس تر کاربرد دارد. این روش قابلیت استفاده در قطعات با ضخامت های مختلف را دارد و نیاز چندانی به تمیزکاری پس از جوش ندارد، با این حال مشکلاتی مانند آغاز دشوار قوس و احتمال آلودگی الکترود، باید مد نظر قرار گیرند.

در جوشکاری آلومینیوم با روش های MIG و TIG، شناخت دقیق نوع انتقال مذاب اهمیت دارد. روش هایی مانند انتقال اسپری، اسپری ضربانی و گلوله ای در کنترل کیفیت جوش و جلوگیری از ایجاد عیوبی مانند ترک های طولی و عرضی، نقش کلیدی دارند. انتخاب صحیح این تکنیک ها، به دستیابی به جوش سالم و با دوام کمک می کند.

در مقایسه بین فرآیندهای MIG و TIG، هر یک دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. سرعت جوشکاری و هزینه پایین تر از مزایای MIG بوده، در حالی که TIG از لحاظ تمیزی خط جوش و عدم نیاز به مهارت های ویژه، مزیت دارد. انتخاب روش مناسب، به نوع پروژه و خصوصیات قطعه مورد نظر وابسته است.

فلزات دیگری چون مس، نیکل و منیزیم نیز در گروه فلزات غیر آهنی قرار می گیرند که هریک ویژگی های منحصر به فردی در زمان جوشکاری دارند. رسانایی بالای حرارتی و الکتریکی در مس، دشواری اتصال در نیکل و حساسیت منیزیم نسبت به اکسید شدن، نیازمند تنظیم دقیق پارامترهای جوشکاری است تا از بروز عیوب جلوگیری شود.

آشنایی با روش های جوشکاری فلزات غیر آهنی، به درک بهتر فرآیندهای مختلف و نحوه عملکرد تجهیزات پیشرفته کمک می کند. این آشنایی، موجب ارتقای کیفیت اتصالات در سازه های صنعتی و افزایش دوام محصولات نهایی می شود. بررسی دقیق چالش ها و راهکارهای اجرایی در این زمینه، بخش مهمی از دانش فنی جوشکاری را تشکیل می دهد.

فهرست مطالب:

• روش های جوشکاری آلومینیوم
• روش های جوشکاری مس
• روش های جوشکاری منیزیم
• روش های جوشکاری نیکل