مقاله کشاورزی و تأثیر آن بر اکوسیستم های طبیعی شامل محیط های کشاورزی، الگوهای محیط های کشاورزی، مدیریت در سطح محیط های کشاورزی و حفاظت از اکوسیستم های طبیعی مجاور می باشد.
مقدمه
با آغاز فعالیت های کشاورزی، اکوسیستم های طبیعی در سراسر جهان دستخوش تغییر شده و جای خود را به اکوسیستم های کشاورزی داده اند. این روند که با تبدیل اراضی برای کشاورزی همراه است، پیامدهای منفی گسترده ای بر تنوع زیستی و فرآیندهای اکولوژیکی دارد که ساختار چشم اندازهای طبیعی را شکل داده اند. در حالی که سایر مداخلات انسانی همچون شهرنشینی و معدن کاوی نیز در تخریب زیستگاه ها و کاهش تنوع زیستی نقش دارند، اما کشاورزی، همراه با دامداری و بهره برداری از جنگل ها، تأثیرات چشمگیری بر محیط زیست داشته و سیستم های پشتیبان حیات را در معرض تهدید قرار داده است.
یکی از اهداف کلیدی توسعه کشاورزی پایدار، کاهش این اثرات تخریبی و احیای تعادل اکولوژیکی است. تولیدات کشاورزی می توانند به گونه ای ساماندهی شوند که ضمن حفظ منابع زنده، کیفیت محیط را نیز ارتقا دهند. کشاورزی پایدار و مدیریت منابع زیستی هر دو در راستای حفظ باروری اکوسیستم ها عمل کرده و در محدودسازی تأثیرات انسانی بر تمامی اکوسیستم ها نقش دارند. با این حال، حفاظت از تنوع زیستی تنها از طریق حمایت از اکوسیستم های طبیعی امکان پذیر نیست، بلکه نیازمند مدیریت هماهنگ اکوسیستم های کشاورزی و برنامه ریزی برای حفاظت محیطی است، چراکه هر دو بر اصول بنیادین اکولوژی استوارند.
فهرست مطالب :
مقدمه
محیط های کشاورزی
الگوهای محیط های کشاورزی
تجزیه و تحلیل محیط های کشاورزی
مدیریت در سطح محیط های کشاورزی
اصل بنیادی در مدیریت محیط های کشاورزی
تنوع در سطح مزرعه
مناطقی که برای اکو سیستم کشاورزی حاصل می شود
حفاظت از اکو سیستم های طبیعی مجاور
اکولوژی لکه بودن زمین های کشاورزی
نقش کشاورزی در حفاظت تنوع زیستی منطقه ای و جهانی
