این پاورپوینت به بررسی آفت سرخرطومی برگ یونجه، ویژگی های زیستی، مراحل زندگی، میزان خسارت، روش های مدیریت و مبارزه شیمیایی آن می پردازد.
مقدمه:
آفت سرخرطومی برگ یونجه از جمله مهم ترین آفات گیاه یونجه در ایران محسوب می شود که در بسیاری از مناطق یونجه کاری کشور گسترش یافته است. این آفت به علت نحوه تغذیه و چرخه زندگی خاص خود، می تواند تأثیرات مخربی بر عملکرد مزارع داشته باشد. آمار دقیقی از میزان خسارت آن در دست نیست، اما بررسی ها نشان می دهد که حدود ۶۰ درصد از مجموع خسارت های ناشی از آفات یونجه به این حشره اختصاص دارد.
این آفت دارای توانایی بالایی در تطبیق با شرایط محیطی است و در سال هایی که تراکم جمعیت آن زیاد باشد، کنترل و مدیریت آن به یک اولویت اساسی در مزارع یونجه تبدیل می شود. از سوی دیگر، در برخی از سال ها، میزان خسارت اقتصادی آن کاهش یافته و همین موضوع اهمیت آشنایی با استراتژی های مدیریتی غیرشیمیایی را دوچندان می کند.
حشره بالغ سرخرطومی برگ یونجه جثه ای کوچک با طول حدود ۵ میلی متر و پهنای ۳.۵ میلی متر دارد. رنگ بدن آن از قهوه ای تا خاکستری مایل به سیاه متغیر بوده و ظاهر کلی آن، به دلیل فرم منحنی خرطوم دار، به راحتی قابل شناسایی است. این ویژگی های ظاهری به شناسایی سریع و دقیق آن در مزارع کمک می کند.
چرخه زندگی آفت شامل چهار مرحله تخم، لارو، شفیره و حشره بالغ است. این روند تکاملی در شرایط آب و هوایی مختلف کشور می تواند متفاوت باشد. بیشتر زمستانگذرانی ها به شکل حشره کامل و در خارج از مزارع صورت می گیرد که پناهگاه های طبیعی مانند پرچین ها یا شکاف های خاکی مکان های مناسب برای این دوره هستند.
در فصل بهار، همزمان با گرم شدن هوا، حشرات بالغ از پناهگاه خارج شده و وارد مزارع می شوند. فرآیند تخم ریزی غالباً در این دوره انجام می شود، هرچند برخی از ماده ها در پاییز نیز تخم هایی را در ساقه گیاه یونجه قرار می دهند. هر ماده قادر است بین ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تخم تولید کند که درون بافت ساقه ها قرار می گیرند.
تخم ها ابتدا به رنگ زرد بوده و با نزدیک شدن به زمان تفریخ، رنگ آن ها به قهوه ای تیره تغییر می کند. این تخم ها معمولاً بین ۷ تا ۱۴ روز بعد از گذاشته شدن باز می شوند، مگر آنکه در پاییز تولید شده باشند که در این صورت تا بهار سال بعد باقی می مانند. این ویژگی، چرخه رشدی چندمرحله ای را برای این آفت فراهم می کند.
خسارت سرخرطومی ها عمدتاً به دلیل تغذیه لاروها و حشرات بالغ از برگ های جوان و ساقه های گیاه یونجه اتفاق می افتد. در مراحل اولیه رشد، این حمله ها می تواند باعث توقف رشد گیاه، کاهش تولید بیومس و در نتیجه افت شدید عملکرد محصول شود.
مدیریت تلفیقی آفات، شامل استفاده از روش های زراعی، بیولوژیک و در موارد خاص، شیمیایی است. در شرایطی که تراکم آفت بالا باشد، به کارگیری راهکارهای هدفمند می تواند اثربخشی کنترل را به شکل چشمگیری افزایش دهد. این راهکارها شامل شناخت زمان های اوج فعالیت آفت، حذف پناهگاه ها و رعایت تناوب زراعی می شود.
در برخی شرایط بحرانی، استفاده محدود و مدیریت شده از سموم حشره کش نیز پیشنهاد شده است. انتخاب نوع حشره کش مناسب و رعایت دقیق زمان و مقدار مصرف، از نکات مهم در این زمینه است. همچنین کاشت واریته های مقاوم نیز به عنوان یکی از راهکارهای پایدار و مؤثر برای کاهش جمعیت آفت در نظر گرفته شده است.
فهرست مطالب:
مقدمه
زیستشناسی
چرخه زندگی
۴سرخورطومی های بالغ
خسارت
مدیریت تلفیقی آفات
استفاده از واریته مقاوم
مبارزه شیمیا ئی
نوع حشره کشها
منبع
