این پاورپوینت به بررسی ساختار، انواع، اجزا و عملکرد چیلرهای تراکمی، جذبی و سانتریفوژ در صنایع مختلف می پردازد.
مقدمه:
چیلر دستگاهی استراتژیک در سامانه های سرمایشی است که وظیفه آن تأمین برودت برای خنک سازی سیالات به ویژه آب است. واژه چیلر از ریشه لاتین "Chill" به معنای سرما گرفته شده و کاربرد آن در صنایع گوناگون، به ویژه در تأسیسات نفت، گاز، پتروشیمی و همچنین سامانه های تهویه مطبوع، گسترده و حیاتی است. چیلر با خنک کردن جریان آب درون اواپراتور، زمینه انتقال سرمای تولیدی به سیستم هایی مانند فن کویل ها، هواسازها، داکت فن کویل ها و واحدهای صنعتی را فراهم می سازد.
در طبقه بندی کلی، چیلرها به سه گروه اصلی کمپرسوری (تراکمی)، جذبی و سانتریفوژ تقسیم می شوند. چیلرهای تراکمی متداول ترین نوع این دستگاه ها هستند که بر اساس چرخه تبرید تراکمی طراحی شده اند. این نوع از چیلر از چهار بخش اصلی شامل کمپرسور، کندانسور، شیر انبساط و اواپراتور تشکیل شده است. هر یک از این اجزا دارای نقش ویژه ای در فرآیند انتقال حرارت و تولید برودت هستند و با کمک کنترل گرهای الکتریکی و مکانیکی، ایمنی و دقت عملکرد سیستم تضمین می شود.
چیلرهای جذبی بر اساس تبخیر و جذب مجدد یک سیال خاص در یک سامانه بسته عمل می کنند و در آن ها از حرارت به جای انرژی الکتریکی برای ایجاد سرمایش استفاده می شود. این نوع چیلرها معمولاً در پروژه هایی با منبع حرارتی قابل دسترس نظیر بخار، آب داغ یا گازهای داغ کاربرد دارند. چیلرهای سانتریفوژ نیز با استفاده از نیروی گریز از مرکز، مناسب پروژه های بزرگ با بار حرارتی بالا هستند و دارای بازده بالا و ظرفیت سرمایشی گسترده ای می باشند.
از منظر سیال خنک کننده، چیلرها به دو دسته چیلر آبی و چیلر هوایی تقسیم می شوند. در چیلر آبی، فرآیند دفع گرمای کندانسور با استفاده از آب برج خنک کن صورت می گیرد؛ در حالی که در چیلر هوایی، این فرآیند به کمک جریان هوای محیط انجام می شود. انتخاب نوع چیلر به عوامل متعددی از جمله شرایط اقلیمی، هزینه های بهره برداری و الزامات پروژه وابسته است.
مواد مبرد یا سرمازا، نقش کلیدی در چرخه کاری چیلرها دارند. این مواد باید دارای خواصی نظیر گرمای نهان تبخیر بالا، ثبات شیمیایی، سمیت پایین، نقطه جوش مناسب و عدم خورندگی باشند. مبرد مناسب همچنین باید از منظر ایمنی، اقتصادی بودن، در دسترس بودن و سازگاری با تجهیزات داخلی سیستم مورد تأیید قرار گیرد.
هر یک از اجزای چیلر نقش منحصربه فردی در عملکرد بهینه سیستم دارد. کمپرسور به عنوان قلب دستگاه، وظیفه فشرده سازی گاز مبرد را بر عهده دارد. کندانسور گرمای گاز را دفع کرده و آن را به مایع تبدیل می کند، شیر انبساط فشار مایع را کاهش داده و شرایط مناسب برای تبخیر را فراهم می سازد و اواپراتور عمل تبخیر و جذب گرما از آب یا سیال فرآیندی را انجام می دهد.
درک صحیح از ساختار، انواع، اجزا و اصول عملکرد چیلرها در طراحی و بهره برداری بهینه از سامانه های سرمایشی نقش بسزایی دارد. آشنایی با فناوری های نوین و روندهای به روز در حوزه تبرید نیز به ارتقاء کارایی سیستم ها، کاهش مصرف انرژی و بهبود بهره وری عملیاتی منجر می شود. چیلرها به عنوان بخش حیاتی در تأسیسات سرمایشی، سهم مهمی در ایجاد شرایط محیطی پایدار در ساختمان ها و فرآیندهای صنعتی دارند.
