این پاورپوینت نظریه های نوین رهبری را با تمرکز بر رهبری اصیل، تحولی و خدمت محور بررسی می کند و نگاهی تطبیقی به رویکردهای کلاسیک دارد.
مقدمه
رهبری در بطن سازمان ها به عنوان نیروی محرکه ای تلقی می شود که جهت دهی، هماهنگی و انسجام میان اهداف فردی و ساختارهای سازمانی را ممکن می سازد. نظریه های کلاسیک رهبری در قرن بیستم عمدتاً بر ویژگی های ذاتی رهبران و یا سبک های رفتاری آن ها تمرکز داشتند. این دیدگاه ها با تأکید بر مهارت های مدیریتی و توانایی هدایت دیگران، کوشیدند الگوهای قابل آموزش و یادگیری از رهبری ارائه دهند. با این حال، محدودیت های این رویکردها در پاسخ گویی به تحولات پیچیده سازمان های مدرن، زمینه ساز ظهور دیدگاه های نوین در عرصه رهبری شد.
نظریه های نوین رهبری با عبور از چارچوب های سنتی، تلاش می کنند تا عوامل احساسی، انگیزشی و اخلاقی را نیز در تعریف رهبری لحاظ کنند. این نظریه ها، مفاهیمی مانند رهبری تحولی، رهبری اصیل، رهبری خدمت محور و رهبری کاریزماتیک را وارد ادبیات علمی کرده اند. آنچه این رویکردها را از پیشینیان خود متمایز می سازد، توجه به رابطه ای عمیق تر و انسانی تر میان رهبر و پیروان است که با بهره گیری از اعتماد، صداقت و الهام بخشی شکل می گیرد.
رهبری اصیل به عنوان یکی از شاخص ترین مفاهیم نوین، ریشه در یکپارچگی درونی، خودآگاهی و شفافیت رفتاری دارد. این سبک از رهبری، بر مبنای همسویی ارزش های فردی رهبر با اقدامات بیرونی او تعریف می شود و تأکید دارد که رهبری واقعی تنها زمانی محقق می شود که فرد بتواند بدون تقلید از سبک های دیگر، از خویشتن اصیل خود رهبری کند. مطالعات مختلف نشان داده اند که این سبک منجر به افزایش انسجام سازمانی و شکل گیری اعتماد پایدار در تیم ها می شود.
در کنار آن، رهبری تحولی از دیگر نظریه های برجسته ای است که با تمرکز بر تغییرات مثبت و توانمندسازی پیروان، افق های جدیدی را پیش روی پژوهش ها قرار داده است. رهبران تحول گرا قادرند با ایجاد چشم اندازی الهام بخش، کارکنان را به سوی تعالی سوق دهند و فرهنگ سازمانی را دگرگون سازند. این نظریه از اواخر قرن بیستم تاکنون مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است.
از دیگر نظریه های معاصر، می توان به رهبری خدمت محور اشاره کرد که برخلاف الگوهای سلسله مراتبی، رهبر را در خدمت به دیگران تعریف می کند. این دیدگاه، نقش رهبر را نه به عنوان کنترل کننده، بلکه تسهیل کننده رشد و توسعه دیگران در نظر می گیرد. مفهوم فروتنی سازمانی و گوش دادن فعال از ارکان کلیدی این سبک به شمار می روند.
تحولات اخیر در حوزه روانشناسی مثبت، باعث گسترش دیدگاه های عاطفی در نظریه های رهبری شده است. در این چارچوب، به نقش هیجانات مثبت، شفقت، امید و تاب آوری در سبک های رهبری بیش از گذشته پرداخته می شود. رهبران نوین نه تنها بر عملکرد، بلکه بر سلامت روانی و انگیزش درونی پیروان نیز تمرکز دارند که این امر شکل گیری سبک های انسانی تر از رهبری را تقویت کرده است.
نظریه های نوین رهبری با تکیه بر شواهد تجربی، مبانی روان شناختی و ارزش های انسانی، چهره ای تازه از رهبری را به نمایش گذاشته اند. این دیدگاه ها ضمن آنکه نقدهای وارد بر نظریه های کلاسیک را پاسخ داده اند، بستر مناسبی برای تعریف مجدد رابطه میان رهبر، سازمان و محیط پیرامون فراهم ساخته اند. تحلیل این نظریه ها امکان درک عمیق تری از ساختار قدرت، تأثیرگذاری و مسئولیت پذیری در نظام های سازمانی فراهم می کند.
فهرست مطالب
مقدمه
مرور و نقد سبکهای کلاسیک رهبری
رهبری اصیل
پیش آیندهای رهبری اصیل
پیامدهای رهبری اصیل در سازمان
پایان
