این پاورپوینت سیستم ترمز ضد قفل (ABS) را بررسی می کند، از تاریخچه و اجزا تا عملکرد و سیستم های نوین، نقش آن در افزایش ایمنی و کنترل خودرو را تحلیل می کند.
مقدمه
ترمزگیری ایمن و مؤثر از مهم ترین چالش های صنعت خودروسازی به شمار می رود. قفل شدن چرخ ها هنگام ترمز ناگهانی، خصوصاً در سطوح لغزنده مانند جاده های برفی و یخی، می تواند موجب از دست رفتن کنترل خودرو شود. سیستم ضد قفل ترمز (ABS) به عنوان یک فناوری پیشرفته، امکان ترمزگیری کنترل شده را فراهم کرده و از سر خوردن خودرو جلوگیری می کند.
ایده ی اولیه ی این سیستم از دهه ۱۹۵۰ مطرح شد، اما نخستین نمونه های موفق آن در دهه ۱۹۷۰ توسط شرکت های خودروسازی پیشرو، از جمله دایملر بنز و بوش، توسعه یافت. این فناوری با استفاده از حسگرهای سرعت، تغییرات ناگهانی در چرخش چرخ ها را تشخیص داده و با تنظیم فشار ترمز، مانع از قفل شدن آن ها می شود.
عملکرد سیستم ABS مبتنی بر کاهش و افزایش سریع فشار هیدرولیک در ترمزها است. واحد کنترل الکترونیکی (ECU) با دریافت داده ها از حسگرها، میزان لغزش هر چرخ را محاسبه کرده و تنظیمات لازم را اعمال می کند. این فرآیند باعث می شود خودرو در هنگام ترمزگیری، پایداری خود را حفظ کند و امکان کنترل بهتری در شرایط اضطراری داشته باشد.
اجزای اصلی سیستم ABS شامل سنسورهای سرعت چرخ، واحد کنترل الکترونیکی، واحد هیدرولیک و پمپ برگشتی است. این قطعات به صورت هماهنگ عمل کرده و در هنگام لزوم، نیروی ترمز را به صورت بهینه توزیع می کنند. با پیشرفت فناوری، سیستم های جدیدتر ABS به قابلیت های پیشرفته تری مانند توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) و کنترل پایداری خودرو (ESC) مجهز شده اند که ایمنی رانندگی را دوچندان کرده است.
سیستم ضد قفل ترمز در بسیاری از خودروهای مدرن به عنوان یک ویژگی استاندارد در نظر گرفته می شود. این فناوری نه تنها ایمنی سرنشینان را افزایش می دهد، بلکه با کاهش سایش تایرها و بهبود عملکرد ترمزگیری، دوام قطعات خودرو را نیز بهبود می بخشد.
فهرست مطالب
سیستم ABS
مقدمه
تاریخچه
معرفی
عملکرد
اجزا
سیستمهای نوین
خلاصه و نتایج
منابع
