مقاله فضا و شگفتی های آن شامل معرفی منظومه شمسی، ویژگی های سیارات مختلف از جمله عطارد، ونوس و زمین، و همچنین پدیده های فضایی مثل خورشید گرفتگی و اسرار خورشید می باشد.
منظومه شمسی چیست؟
زمین، سیاره ای است که به همراه هشت سیاره دیگر به طور مداوم در حال گردش به دور خورشید می چرخد. هشت سیاره ای که منظومه شمسی را تشکیل می دهند عبارتند از: عطارد، زهره (ناهید)، مریخ، مشتری، زحل (کیوان)، اورانوس، نپتون و پلوتون.
در فضای کیهانی اجرام دیگری نیز وجود دارند که به صورت معلق در فضا هستند، از جمله ستاره های دنباله دار، سیارک ها، شهاب سنگ ها و قمرها.
زمین به طور مداوم شبانه روز به دور خورشید می چرخد و ماه نیز در مداری به دور زمین حرکت می کند. گاهی اوقات ماه بین زمین و خورشید قرار می گیرد، به طوری که ما از سطح زمین قادر به دیدن خورشید نخواهیم بود. این پدیده را خورشیدگرفتگی یا خسوف می نامند.
خورشید ستاره ای سوزان :
خورشیدی که ما در طول روز در آسمان مشاهده می کنیم، یک ستاره بسیار بزرگ است. تفاوت اصلی بین ستاره و سیاره این است که ستاره در جای خود ثابت باقی می ماند، در حالی که سیاره ها در مدارهای مشخصی به گرد خورشید می چرخند. خورشید، که به عنوان یک گلوله آتشین در فضای کیهانی قرار دارد، نزدیک ترین ستاره به زمین است.
خورشید اشعه هایی دارد که نگاه مستقیم به آن با چشم غیرمسلح بدون استفاده از دوربین و تلسکوپ های نجومی برای چشم انسان خطرناک است، به طوریکه می تواند موجب نابینایی شود.
از نظر ساکنان زمین، خورشید هر روز صبح از نقطه ای در مشرق بالا می آید و پس از طی آسمان در بالای سر، هنگام غروب در نقطه ای از مغرب پایین می رود. اما واقعیت این است که این زمین است که با چرخش دائمی خود این پدیده را ایجاد می کند. هنگامی که نیمی از کره زمین در مقابل خورشید قرار می گیرد، روز آغاز می شود و در شب، روز در نیمه دیگر کره زمین شروع می شود. باید به یاد داشته باشیم که خورشید همیشه می درخشد و هیچ گاه خاموش نمی شود.
خورشید حدود یکصد بار از کره زمین بزرگ تر است. اگر خورشید به اندازه یک توپ فوتبال در نظر گرفته شود، کره زمین در مقایسه با آن به اندازه ته یک سنجاق خواهد بود.
توده های گاز از سطح خورشید متصاعد می شوند. دمای این گازها از دمای خود خورشید کمتر است و تصاعد دائمی این گازها باعث می شود که سطح خورشید به نظر آماس کرده و متورم بیاید.
سیاره عطارد :
عطارد، نزدیک ترین سیاره به خورشید در منظومه شمسی است. به دلیل نزدیکی به خورشید، سطح این سیاره بسیار گرم و سوزان است و به همین دلیل هیچ جانداری نمی تواند در آن زندگی کند.
سفینه کیهان نورد «مارینر» چند سال پیش با عبور از نزدیکی های عطارد توانست تصاویری از سطح این سیاره به ثبت برساند. سطح عطارد شباهت زیادی به کره ماه دارد و کاملاً پوشیده از دهانه های آتشفشانی است. هیچ گونه اثری از هوا در آن دیده نمی شود.
عطارد کوچک ترین سیاره در منظومه شمسی است و کره زمین تقریباً سه برابر از آن بزرگ تر است.
سیاره ونوس :
به دلیل اینکه سیاره ونوس در میان توده های ابر و غبار پنهان شده است، تاکنون اطلاعات زیادی از این سیاره به دست نیامده است. با این حال، برخی از سفینه های کیهان نورد مانند سفینه «ونرا» متعلق به شوروی، با فرود بر سطح سیاره ونوس توانستند تصاویری از آن به زمین ارسال کنند. سطح این سیاره نیز بسیار گرم و غیرقابل سکونت است.
سیاره ونوس همان سیاره ای است که پیش از طلوع خورشید یا بلافاصله پس از غروب خورشید در آسمان ظاهر می شود و در بین مردم به ستاره صبحگاهی معروف است.
ونوس نزدیک ترین سیاره به کره زمین است و حجمی تقریباً برابر با کره زمین دارد. ستاره شناسان این سیاره را خواهرخوانده زمین لقب داده اند.
کره زمین چه گونه است ؟
کره زمین سومین سیاره منظومه شمسی از نظر فاصله نسبت به خورشید است. این سیاره به شکل مدور است و سطح آن توسط یک لایه هوا به نام اتمسفر پوشیده شده است. زمین دو نوع چرخش دارد: یکی چرخش انتقالی که در مداری به دور خورشید انجام می شود و دیگری چرخش وضعی که بر یک محور فرضی به دور خودش می چرخد. چرخش انتقالی زمین به دور خورشید ۳۶۵ روز (یک سال) طول می کشد، در حالی که چرخش محوری آن که هر ۲۴ ساعت یک بار صورت می گیرد، موجب پدید آمدن شب و روز می شود.
اگر بر سطح کره ماه ایستاده باشیم، تصور می کنیم زمین از پشت کره ماه بیرون می آید یا در پشت آن پنهان می شود.
در زمان های بسیار قدیم، مردم زمین را به عنوان پدیده ای مسطح تصور می کردند و مردمان هند باستان بر این عقیده بودند که زمین بر پشت فیلی غول پیکر جابجا می شود.
کره زمین از درون یک سفینه فضایی این گونه دیده می شود: رنگ های آبی نشان دهنده آب های سطح زمین است و اطراف آن را توده های ابر سفیدرنگ پوشانده است. زمین تنها سیاره منظومه شمسی است که سطح آن با دریاها و اقیانوس ها پوشیده شده است. رنگ های قهوه ای در سطح کره زمین قاره آفریقا و شبه جزیره عربستان را نمایان می سازد.
