این پاورپوینت به بررسی مفاهیم فازی چراغ راهنمایی، روش های کنترل واکنشی و زمان ثابت، و بهینه سازی تقاطع ها با استفاده از سیستم های هوشمند می پردازد.
مقدمه:
مسأله مدیریت ترافیک در تقاطع های شهری، در پی رشد روزافزون جمعیت، افزایش کاربری های شهری و گسترش مالکیت وسایل نقلیه، به یکی از چالش های مهم حمل و نقل کلان شهرها تبدیل شده است. ازدحام ترافیکی، کاهش بهره وری سامانه های حمل و نقل و اتلاف وقت شهروندان را به همراه داشته است. این معضل، به ویژه در ساعات اوج ترافیک، منجر به افزایش تأخیر سفر در تقاطع ها شده و لزوم بازنگری در سیستم های کنترلی را افزایش داده است.
در این میان، یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر طول زمان سفر در شهرهای بزرگ، زمان های تلف شده در تقاطع های چراغ دار است. عملکرد نادرست این تقاطع ها می تواند به ایجاد صف های طولانی، هدر رفت سوخت و افزایش آلایندگی ها منجر شود. در نتیجه، بهینه سازی کنترل تقاطع ها به عنوان اولویتی در طراحی سیستم های حمل و نقل شهری مطرح شده است.
کنترل کننده های سنتی نظیر کنترل زمان ثابت، بدون در نظر گرفتن وضعیت لحظه ای جریان ترافیک، تنها بر اساس برنامه های زمان بندی از پیش تعریف شده عمل می کنند. در این سیستم ها، انعطاف پذیری پایین است و امکان واکنش به تغییرات ناگهانی حجم ترافیک وجود ندارد. از این رو، بهره گیری از راهکارهای هوشمندتر برای افزایش کارایی، ضروری به نظر می رسد.
با پیشرفت فناوری، رویکردهای نوینی در زمینه کنترل تقاطع ها معرفی شده اند که از اطلاعات بلادرنگ برای تصمیم گیری استفاده می کنند. یکی از این روش ها، کنترل واکنشی است که به صورت مستقیم به جریان لحظه ای وسایل نقلیه واکنش نشان می دهد و با استفاده از داده های موجود، زمان بندی سیگنال ها را تغییر می دهد.
در این چارچوب، کنترل فازی به عنوان یک روش هوشمند و تطبیقی مطرح شده که می تواند با بهره گیری از منطق فازی، عدم قطعیت های موجود در جریان ترافیک را بهتر مدیریت کند. کنترل کننده های فازی قادرند با تکیه بر قواعد تجربی و تحلیل های زبانی، زمان سبز یا قرمز چراغ ها را به شکل پویا تنظیم نمایند.
مفاهیم فازی، برخلاف سیستم های قطعی، اجازه می دهند داده های مبهم یا تقریبی نیز در فرآیند تصمیم گیری وارد شوند. این ویژگی باعث افزایش دقت واکنش های سیستم در شرایط متغیر ترافیکی می شود. علاوه بر آن، تطبیق پذیری این سامانه ها با الگوهای مختلف ترافیکی، از نقاط قوت قابل توجه آن هاست.
کاربرد منطق فازی در کنترل چراغ های راهنمایی، علاوه بر کاهش زمان تأخیر در تقاطع ها، به کاهش مصرف سوخت، افزایش ایمنی ترافیک و بهبود روانی عبور و مرور نیز منجر می شود. این ویژگی ها باعث شده اند تا این روش در کشورهای پیشرفته، جایگزین سیستم های سنتی شود و به صورت گسترده ای در پروژه های مدیریت ترافیک به کار گرفته شود.
تحقیقات انجام شده و نتایج حاصل از پیاده سازی روش های فازی در شبکه های حمل و نقل شهری، حاکی از موفقیت بالای این سیستم ها در بهینه سازی جریان ترافیک هستند. با گسترش زیرساخت های هوشمند، انتظار می رود استفاده از منطق فازی در کنترل چراغ ها، نقش بیشتری در آینده سیستم های حمل و نقل شهری ایفا کند.
فهرست مطالب:
مقدمه
مروری بر کارهای گذشته
کنترل فازی
روشها رایج کنترل چراغ راهنمایی در دنیا
و…
