مقدمه
گل گندم خاردار (Centaurea solstitialis) گیاهی یکساله یا دائمی است که ارتفاع آن بین 30 تا 60 سانتی متر متغیر است و به طور عمده از طریق بذر تکثیر می شود. این گیاه دارای ساقه های راست و منشعب از محل طوقه است که سطح آن به طور مشخص شیاردار می باشد. ساقه ها به رنگ سبز تیره بوده و در برخی مواقع پوشیده از کرک های ریز هستند. گل گندم خاردار معمولاً در مناطق خشک و نیمه خشک رشد می کند و به دلیل ویژگی های خاص خود، به عنوان یک گیاه مقاوم در برابر شرایط محیطی سخت شناخته می شود.
برگ های گل گندم خاردار به دو دسته تقسیم می شوند. برگ های قاعده ای بوته به صورت روزت (یعنی برگ هایی که به صورت حلقه ای در اطراف ساقه قرار دارند) و دارای بریدگی های زیاد هستند. این بریدگی ها به برگ ها شکلی نامنظم و بریدگی دار می دهند که به شناسایی گیاه کمک می کند. در مقابل، برگ های ساقه ای این گیاه به صورت باریک و نوک تیز هستند و به رنگ سبز تیره دیده می شوند. دمبرگ های این برگ ها نیز روی ساقه ها یا شاخه ها قرار دارند که خود از ویژگی های منحصر به فرد این گیاه محسوب می شود.
گل گندم خاردار دارای ویژگی های خاصی است که آن را از سایر گیاهان مشابه متمایز می کند. این گیاه می تواند در شرایط مختلف زیست محیطی، از جمله خاک های فقیر و مناطق با رطوبت کم، به خوبی رشد کند. توانایی تحمل خشکی و مقاومت در برابر کم آبی یکی از ویژگی های بارز آن است که به این گیاه اجازه می دهد در مناطقی که سایر گیاهان قادر به رشد نیستند، باقی بماند و تکثیر یابد. از این رو، این گیاه ممکن است در برخی موارد به عنوان گیاه مهاجم در مناطق مختلف عمل کند.
گل گندم خاردار به طور کلی در زمین های کشاورزی و باغات به عنوان علف هرز شناخته می شود و می تواند تهدیدی برای محصولات زراعی باشد. رشد سریع و تکثیر فراوان این گیاه از طریق بذر، موجب شده است که در برخی مناطق تبدیل به یک مشکل برای کشاورزان گردد. کنترل و مدیریت این گیاه به ویژه در اراضی کشاورزی نیازمند روش های خاصی است تا از گسترش آن جلوگیری شود و تعادل اکولوژیکی منطقه حفظ گردد.
